Migdałek trójklapowy

Migdałek trójklapowy (Prunus triloba) pochodzi z północnowschodnich Chin. Rośnie także w Ameryce Północnej, Azji oraz w Europie. Swą nazwę wziął od kształtu liści, które są eliptyczne, karbowane, z trzema klapami na wierzchołku. Ale to nie liście stanowią główną ozdobę tych krzewów, tylko kwiaty. Na przełomie kwietnia i maja na rózgowatych pędach migdałka pojawiają się małe, różowe kwiaty, które przypominają różyczki. Krzewy te kwitną na jeszcze bezlistnych, ciemnobrązowych pędach, a gęsto osadzone, pełne kwiaty pokrywają niemal całe gałązki migdałka. Nierozkwitnięte „różyczki” mają barwę ciemnoróżową, a kiedy przekwitają, stają się bladoróżowe.

Migdałki występują w formie krzewiastej oraz szczepione na pniu. Obie formy są niezwykle dekoracyjne. W dużych ogrodach pięknie wyglądają gęste, silnie rozgałęzione formy krzewiaste, które mogą dorastać do około 3m wysokości. Krzewy te wyglądają bardziej naturalnie i są mniej wrażliwe na mrozy. Natomiast formy szczepione na pniu są bardzo popularne, ponieważ nadają się do posadzenia w małych ogrodach. Kiedy kwitną, przypominają gęstą, różową kulę i stanowią bardzo efektowną ozdobę ogrodu. Migdałki szczepione na pniu najpiękniej prezentują się posadzone pojedynczo na trawniku. Jednak charakteryzują się mniejszą odpornością na mróz i wymagają odpowiedniej pielęgnacji.

Migdałki są przeważnie szczepione na podkładce z ałyczy (czyli ze śliwy wiśniowej). Krzewy te szczepi się zazwyczaj na wysokości około 1-1,5m. Trzeba pamiętać, aby wycinać wszystkie pędy wyrastające z podkładki, ponieważ osłabiają one krzew i zabierają mu niezbędne składniki odżywcze oraz wodę. Łatwo je rozpoznać, ponieważ wyrastają z nagiego pnia ałyczy, są cienkie, wiotkie i proste. Migdałki szczepione na pniu należy na zimę osłonić chochołem ze słomy oraz usypywać kopczyki z ziemi wokół pni. Pod koniec zimy możemy umieścić kilka gałązek migdałka w wazonie. Powinny zakwitnąć po około dziesięciu dniach.

Zarówno migdałki krzewiaste, jak i te szczepione na pniu, wymagają cięcia odmładzającego co około 3-4 lata. Cięcie wykonać należy po kwitnieniu (przeważnie w czerwcu). Pędy przycinamy w taki sposób, aby zostawić około 3-5 pąków u podstawy gałązki. Cięcie odmładzające pobudza roślinę do wytwarzania nowych pędów, w związku z czym krzew się zagęszcza. Przycinanie wpływa także na bardziej obfite kwitnienie. Korony krzewów ładnie się zagęszczą, jeśli przytniemy je nieco po każdym kwitnieniu. Cięcie coroczne nie powinno być jednak zbyt silne. Trzeba pamiętać o regularnym wycinaniu pędów chorych i starych. Migdałków nie należy przycinać wczesną wiosną, ponieważ krzewy te zawiązują pąki kwiatowe na pędach zeszłorocznych. Jeśli przytniemy je wiosną – nie zakwitną.

Aby migdałki dobrze rosły i obficie kwitły, powinniśmy je umieścić na stanowisku słonecznym, ciepłym i zacisznym, a także osłoniętym od wiatru. Krzewy te dobrze czują się posadzone przy południowej ścianie budynku. Migdałki preferują gleby żyzne, przepuszczalne i dostatecznie wilgotne. Nie tolerują natomiast ciężkiego, podmokłego podłoża gliniastego. Źle rosną także na podłożu piaszczystym i jałowym.