Parkiet: poznaj odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania!

Parkiet należy regularnie odkurzać, przecierając wilgotną szmatką lub mopem z mikrofibry. Trzeba ograniczyć zużywaną wodę i nie wylewać dużych ilości bezpośrednio na podłogę, ponieważ naturalne drewno nie lubi tak dużego kontaktu z wilgocią i może się wypaczyć lub wybrzuszyć. Najlepiej myć go specjalnymi środkami, a unikać tych uniwersalnych, które mogłyby zniszczyć powierzchnię. Do podłóg lakierowanych przeznaczone są produkty beztłuszczowe. Do podłóg olejowanych, wcześniej zmytych wilgotną ściereczką, stosuje się środki natłuszczające, np. specjalną pastę lub woski. Prace porządkowe należy prowadzić regularnie — dzięki temu można uniknąć małych zarysowań, spowodowanych przez wnoszony piasek, drobne kamyczki czy inne zabrudzenia.

Domowy sposób na skuteczne pozbycie się plam z parkietu to własnej produkcji płyn na bazie octu, wody i olejku eterycznego. Na 4 litry wody dodaje się szklankę octu oraz parę kropel ulubionego olejku zapachowego. Można wybrać ten z drzewa herbacianego lub eukaliptusowy — mają działanie bakteriobójcze i odkażające. Płyn należy zmyć czystą wodą, aby ocet, którego odczyn jest kwaśny, nie zniszczył powierzchni. Zamiast octu można użyć jednej łyżki sody lub boraksu.

Kolor listew zazwyczaj dobiera się do barwy paneli drewnianych, ewentualnie do stolarki okiennej i drzwiowej. Można tym samym optycznie nieco powiększyć powierzchnię podłogi. Listwy najwęższe (4-6 cm) nadają się do niskich pomieszczeń, ponieważ nie zaburzają ich proporcji. Te szersze dobrze prezentują się w wysokich wnętrzach, tworząc dekoracyjne wykończenie podłogi. Lepiej zrezygnować z listew z płyty MDF lub tworzyw sztucznych. Do szlachetnego parkietu najbardziej pasować będzie drewno. Można zdecydować się na nowoczesne, o prostym kształcie lub dekoracyjne, frezowane.

Istnieje wiele sposobów, by przywrócić parkietowi blask. Pokrytą olejem powierzchnię, która została zabrudzona, wystarczy zmyć specjalnym zmywaczem dedykowanym do tego typu zabiegów. Następnie, powstałą warstwę należy zetrzeć za pomocą papieru ściernego o ziarnistości 100-120, a później ponownie pokryć olejem.

Inaczej jest z parkietem lakierowanym, z którego plamy można usunąć benzyną ekstrakcyjną. Jeśli na parkiecie tego typu pojawią się wgłębienia, wystarczy sięgnąć po szpachlę woskową w odcieniu zbliżonym do barwy podłogi lub użyć korektora, w przypadku, gdy parkiet jest porysowany.

Gdy deseczki uległy przegniciu lub większym zniszczeniom, należy przeprowadzić bardziej skomplikowany zabieg cyklinowania parkietu.

Co do zasady drewno słabo przewodzi ciepło, a do tego mocno reaguje na zmiany temperatury oraz wilgoci. Z tego powodu kluczowy jest dobór odpowiedniego rodzaju drewna, którego przewodnictwo cieplne będzie optymalne. Do ogrzewania podłogowego nadają się deski z drewna egzotycznego (jatoba, doussie, merbau, iroko) oraz dąb i akacja. Odradza się kładzenie buku czy grabu.

Warto także wybierać deski warstwowe, o grubości maksymalnie 1,5 cm, zamiast drewna litego oraz zdecydować się na klejenie elastycznym klejem do parkietu.

Przed przystąpieniem do pracy, warto poddać parkiet tzw. aklimatyzacji, czyli leżakowaniu we wnętrzu domu, które powinno trwać minimum 24 godziny.

Układanie parkietu warto zacząć po ukończeniu wszystkich innych „brudnych” prac, tak, by parkiet nie uległ poplamieniu. Parkiet kładzie się na wypoziomowanym i suchym podłożu. Podłoże należy zagruntować, a klepki przykleić, pozostawiając szczeliny dylatacyjne o szerokości ok. 1 cm przy ścianie (później maskuje się je listwami wykończeniowymi). Jeśli deski parkietowe nie zostały fabrycznie wykończone, należy poddać parkiet zabiegowi cyklinowania. Następnie warstwę parkietu trzeba zaszpachlować kitem lub lakierem z pyłem drzewnym, a potem zagruntować. Ostatnim krokiem jest lakierowanie lub olejowanie.

Parkiet można układać w jodełkę, cegiełkę, kwadraty czy tzw. podłogę okrętową.

Najtańsze deski dębowe to koszt ok. 60 zł za metr kwadratowy. Najdroższe (a zarazem najtrwalsze) są drewna egzotyczne (doussie, jatoba, merbau), których cena przekracza 200 zł za metr kwadratowy.

Do ceny desek dochodzi także koszt posadzki, listew oraz robocizny (ta waha się od ok. 25 zł do 60 zł za metr kwadratowy — cena zależy od wybranego wzoru).

Do tego warto doliczyć koszty cyklinowania (od ok. 20 zł za bezpyłowe cyklinowanie, po ok. 40 zł w przypadku podłóg olejowanych, aż do ok. 60 zł za trzykrotne cyklinowanie). Szpachlowanie i usuwanie ubytków to koszt ok. 10 zł za metr kwadratowy.

Parkiet może wybrzuszać się na skutek działania wilgoci. Inną przyczyną może być brak przestrzeni dylatacyjnych lub nieprawidłowe podłoże.

Jeśli parkiet wybrzusza się, na przykład po tym, jak uległ zalaniu wodą, należy osuszyć go np. farelką, a klej wstrzyknąć miejscowo strzykawką.

Grubość deseczek waha się zazwyczaj między 15 a 22 mm. Ten parametr ma znaczenie, kiedy w planach jest wielokrotne cyklinowanie parkietu (a więc parkiet ma posłużyć na wiele lat) — wtedy warto postawić na grubszą deskę. Deski o grubości do 15 mm przydadzą się w domu z planowanym ogrzewaniem podłogowym.

Grubość parkietu mylnie kojarzona jest z trwałością posadzki. Aby wybrać odporny na zarysowania i uszkodzenia mechaniczne parkiet, warto wziąć pod uwagę klasę ścieralności oraz parametr BHN. Skala Brinella określa twardość drewna — w domach warto zdecydować się na parkiet o BHN 3 lub 4 — dobrze sprawdzi się grab, dąb, jesion. Największą twardość mają parkiety z drewna egzotycznego: iroko czy wenge.

Wszelkie prace związane z kładzeniem i konserwacją parkietu powinno się przeprowadzać po zakończeniu „mokrych prac”. Resztki farby, nieuważne malowanie, mogą zachlapać powierzchnię drewnianą i być trudne do usunięcia.

Zabieg cyklinowania przeprowadza się średnio co 15 lat. Jest on niezbędny, by parkiet (nawet jeśli ma sporo lat), zachował swoją kondycję i wyglądał efektownie. W przeciwnym razie, na jego powierzchni mogą pojawić się rysy i przetarcia.

W pierwszym kroku należy sprawdzić, czy parkiet potrzebuje lakieru podkładowego. Zwykle najpierw stosuje się lakier podkładowy, a następnie — lakier nawierzchniowy.

Lakier do parkietu należy dobrać do rodzaju drewna, z jakiego zrobiony jest parkiet oraz własnych możliwości. W przypadku samodzielnego wykonywania prac, warto zdecydować się na lakier rozpuszczalnik — jest łatwy do nałożenia. Użycie lakieru wodnego do parkietu wymaga więcej wprawy.

Parkiety dębowe i z sosny warto pokryć lakierem uretanowo-alkidowym. Deski bukowe natomiast lakierem uretanowym, a jesionowe — poliuretanowym.

Warto wiedzieć, że lakiery posiadają oznaczenia, które mówią o ich przeznaczeniu. Klasy WR0 i WR1 przeznaczone są do użytku domowego, natomiast WR2 i WR3 — przemysłowego.

Wybierając lakier do domu, w którym mieszka alergik lub osoba z problemami z układem oddechowym, warto zwrócić uwagę na atesty i certyfikaty.

Odpowiednio przygotowane podłoże pod parkiet gwarantuje, że posłuży on na lata. Z tego powodu warto zdecydować się na równy i wytrzymały podkład. Standardowo, w przypadku niewielkich nierówności, dobrze sprawdzi się wylewka samopoziomująca. Jeśli jednak podłoże nie jest równe, warto zdecydować się na jastrych, czyli posadzkę cementową. Najlepiej wybrać ten szybkoschnący, ponieważ tradycyjna wylewka cementowa schnie około miesiąca — jastrych szybkoschnący potrzebuje ok. 24 godzin.