Prace ogrodnicze w marcu

Kiedy temperatura na dworze jest dodatnia, powinno się usunąć z roślin okrycia, które chroniły je przed mrozem i zimowymi wiatrami. Rośliny należy odkrywać w czasie pochmurnego dnia, ponieważ silne promienie marcowego słońca mogłoby spowodować poparzenia. Materiały, których użyliśmy do okrywania roślin (gałęzie krzewów iglastych oraz liście), świetnie nadają się na kompost. Należy je tylko trochę rozdrobnić. Natomiast torf i kora, które posłużyły do stworzenia kopczyków okrywających np. róże, wystarczy delikatnie rozgarnąć. Będą pełnić funkcję ściółki. Słomiane bądź wiklinowe maty, a także agrowłókninę można wykorzystać ponownie na jesień. Aby nie zapleśniały i nie zgniły, materiały te należy przechowywać w suchym i przewiewnym miejscu.

Wczesna wiosna to najlepsza pora, aby zbadać odczyn pH gleby oraz jej skład chemiczny. Pozwoli to nam dobrać odpowiednie nawozy i polepszyć strukturę gleby.

Podłoże gliniaste i wilgotne wymaga dodania piasku, który poprawi drenaż i zwiększy przepuszczalność gleby. Gleba zbita i gliniasta utrudnia np. założenie i utrzymanie ładnego trawnika (trawa wymaga podłoża przepuszczalnego).

Podłoże zbyt jałowe i piaszczyste, którego w większości nie tolerują rośliny, można wzbogacić poprzez dodanie torfu odkwaszonego oraz nawozów organicznych (obornika, kompostu).

Aby poprawić zbyt kwaśny odczyn pH gleby, należy zastosować dolomit. Rośliny zasadolubne (np. szałwia, koniczyna, powojnik, bez, hortensja, ogórki) nie urosną na glebie kwaśnej. Natomiast podłoże zasadowe nie sprzyja roślinom kwasolubnym (np. różanecznikom, azaliom, hortensjom). Zasadowe pH można zmienić przez zastosowanie nawozów fizjologicznie kwaśnych takich jak np.: siarczany (siarczan amonu, potasu) lub przez dodanie i wymieszanie z glebą torfu kwaśnego.

Miesiąc marzec to dobry moment aby zacząć nawozić rośliny. W tym celu najlepiej zastosować nawozy wieloskładnikowe bogate w azot: pierwiastek ten pobudzi ich wzrost. Można także użyć nawozów wolnodziałających. Do konkretnych grup roślin warto dobrać nawozy przeznaczone specjalnie dla nich np. mieszanki do iglaków, róż, roślin wrzosowatych i innych.

Początek wiosny to czas kiedy wykonujemy w ogrodzie pierwsze opryski chemiczne. Do bardzo groźnych szkodników, które występują na drzewach i krzewach iglastych, zaliczamy np. przędziorka sosnowca. Duże nasilenie tego szkodnika może spowodować całkowite obumarcie rośliny. Przędziorek sosnowiec (wbrew swojej nazwie) szczególnie upodobał sobie świerki (srebrny, pospolity, biały) oraz modrzewie. Zimujące stadia (osobniki dorosłe i jaja) tego szkodnika możemy ograniczyć w dużym stopniu wykonując oprysk oleistym środkiem chemicznym na bazie parafiny (np. Treol 770 EC). Preparaty na bazie parafiny możemy także stosować na drzewa owocowe (jabłonie, śliwy), ponieważ na nich również mogą pojawiać się przędziorki. Środki te ograniczają również występowanie miseczników. Opryski środkami na bazie parafiny należy wykonywać, gdy temperatura powietrza wynosi od 8 do 15°C. Największa efektywność działania środka jest wtedy, gdy w ciągu kilku dni po zabiegu temperatura nie spada poniżej 0°C.

Zapobiegawczo drzewa owocowe można opryskiwać preparatem na bazie miedzi (np. Miedzian 50 WP). Ograniczy to występowanie chorób grzybowych takich jak np.: parch, drobnoplamistość liści. Zabieg ten należy wykonać, kiedy temperatura powietrza będzie oscylować w granicach 12°C. Wszystkie wczesnowiosenne zabiegi chemiczne powinno się wykonywać w czasie dni bezwietrznych, suchych i słonecznych.

Wczesna wiosna to czas intensywnych prac ogrodniczych. Czeka nas przycinanie roślin, wysiewanie nasion, sadzenie oraz przesadzanie, a także porządki na klombach i rabatach. Rośliny otoczone troskliwa opieką już niebawem odwdzięczą się pięknym kwitnieniem.

W marcu lub na początku kwietnia należy przyciąć krzewy, które kwitną na tegorocznych pędach (czyli późną wiosną, latem oraz wczesną jesienią). Rośliny przycinamy zmniejszając ich wielkość o około 1/3. Do krzewów tych zaliczyć można np.: budleję, lawendę, hortensję (bukietową i krzewiastą, ponieważ hortensja ogrodowa kwitnie na pędach zeszłorocznych), róże wielokwiatowe i wielkokwiatowe, tawuły (japońska, drobna, białokwiatowa i wierzbolistna).

Natomiast rośliny, które kwitną na pędach zeszłorocznych, przycinamy dopiero po kwitnieniu. Wczesną wiosną usuwamy tylko pędy suche, przemarznięte i chore. Wycinamy także gałęzie krzyżujące się oraz te, które rosną do środka krzewu. Powinniśmy także usunąć pędy, które utrudniają dostęp światła i powietrza do gałązek położonych w głębi krzewu. Do krzewów kwitnących na pędach zeszłorocznych zaliczamy np.: forsycje, irgi, jaśminowce, kaliny, migdałki, pigwowce, porzeczki ozdobne, żylistki, niektóre gatunki tawuł. Przycinany także byliny, których nie przycinaliśmy na jesień w celu pozostawienia dodatkowej ochrony przed zimą. Cięcie należy wykonać tuż przy ziemi. Pobudzi to rośliny do wzrostu i odświeży ich wygląd. Wczesną wiosną robimy też porządki na grządkach i rabatach: wygrabiamy suche resztki roślin oraz opadłe liście.

W marcu oraz na początku kwietnia należy wykonać cięcie drzew i krzewów owocowych (jeżeli nie zrobiliśmy tego wcześniej). U jabłoni, gruszy, śliw oraz u porzeczek i agrestu należy wykonać cięcie prześwietlające, które polega na wycięciu kilku lub kilkunastu pędów w taki sposób, aby do środka korony lepiej dochodziło światło i powietrze. Wycinamy także gałęzie krzyżujące się oraz te, które rosną w kierunku środka korony. Rany powstałe po cięciu należy posmarować maścią ogrodniczą, która zwiera środek grzybobójczy.

Kiedy stopnieje śnieg, a ziemia rozmarznie i się ogrzeje, możemy przystąpić do sadzenia roślin z gołym korzeniem. Rośliny takie są tańsze niż te sprzedawane w pojemnikach, ale można je sadzić tylko wczesną wiosną oraz na jesieni. Zbyt wysokie temperatury oraz letnie upały powodują duże utrudnienia w czasie transportu roślin z odkrytym korzeniem, który jest bardzo wrażliwy i szybko wysycha. Istnieje też ryzyko nieprzyjęcia się rośliny zaraz po posadzeniu. Miejsce, w którym zamierzamy posadzić nowe drzewa bądź krzewy, należy dokładnie odchwaścić, oczyścić i nawieźć. Podłoże należy przekopać i wyrównać, a świeżo posadzoną roślinę trzeba obficie podlać. Podlewamy także inne rośliny w naszym ogrodzie, a w szczególności wszystkie okazy zimozielone, które narażone są na wysuszające działanie wiatru i słońca. Marzec to także dobry moment na przesadzanie roślin.

W marcu możemy już także przystąpić do wysiewania do pojemników niektórych roślin ozdobnych. Należą do nich: aksamitki, astry chińskie, cynie, floksy, lewkonie, lwia paszcza, niecierpek Waleriana, portulaka, werbena, zatrwian. Jeśli pogoda dopisuje i jest stosunkowo ciepło, możemy nasiona roślin kwitnących wysiać wprost do gruntu. Postępujemy tak w przypadku chabrów, czarnuszki damasceńskiej, gipsówki letniej, groszku pachnącego, maku ogrodowego, miłka letniego, nagietka, ostróżki ogrodowej, smagliczki nadmorskiej.

W marcu rozmnażamy także przez podział kłącza bylin, które kwitną późną wiosną, latem oraz na jesieni. Należą do nich np.: bergenie, dzielżany, dzwonki, floksy, gęsiówka, hosty, kukliki, lawenda, liliowce, macierzanki, marcinki, nawłocie, ostróżki, paprocie, rojniki, rozchodniki, rudbekie. Świeżo posadzone kępy nowych roślin trzeba obficie podlać i dbać o to, by podłoże wokół nich było stale wilgotne. Lepiej się wtedy ukorzenią i będą pięknie się rozwijać.