Tarasy z desek kompozytowych – aranżacje i sposoby montażu

Kompozyt lub inaczej WPC (Wood Plastic Composite) czy drewno kompozytowe to tworzywo powstałe z pyłu drzewnego i tworzywa sztucznego (zazwyczaj w proporcjach 1:1). Wyróżnia się kilka rodzajów desek kompozytowych z podziałem na surowiec użyty do produkcji:

• z dodatkiem PCV, czyli polichlorku winylu – najlepszej jakości deski kompozytowe, w których zawartość poprawiającego strukturę tworzywa wynosi około 45%;

• z PP, czyli polipropylenem;

• z HDPE, czyli twardym polietylenem.

Dwa ostatnie rodzaje kompozytów często mają gorszy skład od tych z dodatkiem PCV. Przeważa w nich pył drzewny, dlatego mogą być bardziej nasiąkliwe, mniej odporne na zarysowania oraz warunki atmosferyczne (źle znoszą temperatury niższe niż 10 stopni). Są też mniej komfortowe w użytkowaniu, ponieważ bardzo szybko i mocno się nagrzewają. To właśnie wzbogacenie drewna o sztuczne surowce poprawia jakość desek.

Do produkcji kompozytów wykorzystuje się także tzw. mączkę drzewną pozyskiwaną z trocin wysokiej jakości drewna. Oznacza to, że część surowców pochodzi z recyklingu i jest przyjazna idei zero waste. Dzięki takiemu składowi, deski kompozytowe zachowują cechy charakterystyczne drewna (mogą je też imitować), a dodatkowo zyskują na twardości oraz odporności na uszkodzenia mechaniczne oraz czynniki zewnętrzne za sprawą dodatku tworzywa.

Deski z kompozytów przeważnie mają budowę komorową. Oznacza to, że są wewnątrz puste, a dzięki temu lżejsze od litych. Powierzchnia desek jest gładka lub ryflowana (rowkowana). Ryflowanie sprawia, że woda szybciej spływa z nawierzchni. Nie trzeba się też martwić o to, że deski po deszczu będą śliskie. Wszystkie one są szczotkowane, a dzięki temu zyskują delikatną szorstkość.

Deski takie mają wymiary podobne do desek standardowych – długość 2-4 m, szerokość 12-14 cm i grubość 2-2,5 cm. Dostępne są w różnych kolorach, które upodobniają je do drewna naturalnego. Można też kupić tarasowe deski kompozytowe o barwie szarej, grafitowej lub zielonej.

Kompozyt jest prawie dwukrotnie droższy od naturalnego drewna, jednak wykonana z niego nawierzchnia tarasu lub balkonu jest:

• nieporównywalnie trwalsza niż drewniana. Kompozytowi nie szkodzi ani promieniowanie UV ani woda. Jest też materiałem mrozoodpornym. Deski z takiego tworzywa nie dość, że nie są podatne na odkształcenia, to również nie będą atakowane przez pleśnie, grzyby lub insekty.

• Nawierzchnia kompozytowa nie wymaga żadnych zabiegów konserwacyjnych, poza standardowym myciem. Do czyszczenia polecane są łagodne detergenty. Deski można też myć wodą pod ciśnieniem – wtedy już bez dodatku środka czyszczącego.

• Pewne obawy może wzbudzać odporność kompozytów na działanie ognia. Te najlepszej jakości, produkowane z wykorzystaniem PCV są zaklasyfikowane jako materiał niezapalny. Pozostałe są niestety palne.

• w przypadku kompozytów, w przeciwieństwie do drewna naturalnego, można liczyć na powtarzalność. Każda deska jest taka sama, nie ma w niej sęków (które nie tylko wpływają na wygląd, ale też trwałość) i jest idealnie gładka.

• Montaż desek kompozytowych, np. na tarasie jest bardzo prosty, a producenci zazwyczaj dostarczają całe gotowe zestawy, w których skład oprócz paneli wchodzą też legary, łączniki, maskownice i listwy.

• Deski kompozytowe z biegiem lat nie tracą ładnego wyglądu, nie ścierają się, nie deformują i nie rozwarstwiają.

Chociaż montaż kompozytów jest łatwy, może pojawić się problem z dopasowaniem ich do wymiarów tarasu. Deski owszem nie są kłopotliwe w cięciu, dopóki tnie się je w poprzek. Po zwężeniu kompozytów o budowie komorowej nie da się już zamontować deski za pomocą klipsa, ponieważ odcięta zostaje część z wyprofilowanym zaczepem. Pozostaje mocowanie jej na wkręty. Podobny kłopot powstaje podczas wycinania nieregularnych linii – na przykład łukowych. Trudno wtedy zamaskować otwory w deskach. Jeśli konieczne będzie docinanie, warto zdecydować się na kompozyty bezkomorowe. Ich wnętrze jest wypełnione, dlatego można je bez problemu dopasować do wymiaru np. tarasu.

Nawierzchnie kompozytowe wykonuje się przeważnie na konstrukcji nośnej z legarów. Legary mogą być drewniane lub także kompozytowe. Ustawia się je na plastikowych klinach lub specjalnych wspornikach. Jedne i drugie umożliwiają wypoziomowanie legarów. Na klinach legary ustawia się bez dodatkowego mocowania. Utrzymują się dzięki własnemu ciężarowi. Do wsporników można je przykręcać. Jeśli chodzi o to, jak zrobić naziemny taras z desek kompozytowych, w takim przypadku legary można przykręcać do łączników (kotew) zamocowanych w betonowych słupkach fundamentowych, albo też łączyć z nimi przy użyciu standardowych kątowników ze stali zabezpieczonej antykorozyjnie. Rozstaw legarów powinien wynosić około 50 cm.Można również postawić taras z desek kompozytowych na betonie. Taka konstrukcja wyróżnia się tym, że deski układa się na gotowej podbudowie betonowej. W takim przypadku do mocowania legarów również wykorzystuje się wsporniki i kliny.

Do łączenia desek z legarami służą specjalne klipsy. Przykręca się je do legarów. Dzięki temu nie trzeba już przymocowywać desek za pomocą wkrętów, tylko wystarczy doczepiać je do klipsów. Zaletą takiego rozwiązania jest krótszy i prostszy montaż oraz fakt, że nawierzchni nie oszpecą łebki wkrętów. Oczywiście możliwe jest też łączenie desek kompozytowych z legarami w tradycyjny sposób – wkrętami lub gwoździami.Deski należy mocować tak, aby pozostawić między nimi odstępy szerokości przynajmniej 0,5 cm. Będzie nimi spływać woda deszczowa. Po zbudowaniu nawierzchni trzeba jeszcze jakoś zasłonić krawędzie boczne tarasu, w przeciwnym razie będzie widać otwory w deskach. Służą do tego specjalne listwy maskujące, które można kupić wraz z deskami. Ponieważ kompozyty są wyjątkowo odporne na wilgoć i mróz, montaż można przeprowadzać nawet zimą.

Głównym przeznaczeniem desek kompozytowych jest układanie ich na tarasach niezależnie od ich nasłonecznienia, zadaszenia lub częstotliwości użytkowania. Kompozyty są również bardziej odporne na wodę od naturalnego drewna, dlatego można kłaść je przy basenach lub stworzyć z nich równe podłoże np. pod basen stelażowy.

Czy deski kompozytowe wymagają zabezpieczenia i impregnacji?

Nie, kompozyty nie wymagają żadnej specjalnej konserwacji, ani dodatkowego zabezpieczenia, ponieważ zostało ono zastosowane już na etapie produkcji. Po czasie mogą jedynie delikatnie wypłowieć pod wpływem słońca, ale nie zmieniają koloru po starciu wierzchniej warstwy. Wystarczy myć je wodą z delikatnymi detergentami lub użyć myjki ciśnieniowej.

Czy deska kompozytowa jest odporna na obciążenia?

Za sprawą dodatku tworzyw sztucznych, w szczególności PCV, deska kompozytowa zyskuje dużą trwałość i odporność na obciążenia. Jeśli zależy nam na takiej wytrzymałości, powinniśmy wybierać te, które mają stosunek drewna do PCV równy 1:1.

Czy deski kompozytowe to materiał bezpieczny dla dzieci?

Desek kompozytowych można używać nawet do tworzenia placów zabaw dla dzieci, ponieważ posiadają wszelkie niezbędne atesty. Są nietoksyczne, odporne na uszkodzenia i bezpieczne.

Ile kosztuje taras z deski kompozytowej?

Koszt tarasu z deski kompozytowej zależy od użytych desek oraz wielkości planowanego tarasu. Cena jednej sztuki może wahać się od 30 do prawie 100 zł. Przykładowo jeśli na jeden taras potrzebnych jest 20 rzędów desek, a w jednym rzędzie znajdą się po 2 deski, to za całą powierzchnię możemy zapłacić od 1200 do nawet 4000 zł. Mając wszystkie potrzebne akcesoria w domu jak np. wkrętarka czy pilarka i przy założeniu, że prace wykonuje się samodzielnie, koszty nie powinny być większe.

Czym myć deski kompozytowe na tarasie?

Jeśli chodzi o suche zabrudzenia z piasku czy ziemi, to najlepiej regularnie usuwać je przy pomocy miotły. Do mycia tarasowych desek kompozytowych natomiast najlepiej użyć mieszanki wody i delikatnego środka czyszczącego – w tej roli sprawdzi się płyn do mycia naczyń. W przypadku mocniejszych zabrudzeń można użyć myjki ciśnieniowej. Pozwoli dotrzeć w każde zakamarki, dzięki czemu deski będą prezentowały się wyraźnie lepiej.