Wełna mineralna. Poznaj odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania!

Współczynnik przewodzenia ciepła (λ — lambda) jest bezpośrednio związany z jakością wełny mineralnej, a konkretnie jej „mocą” zatrzymywania ciepła.Im niższy, tym większa skuteczność izolacji. Zwykle wynosi od 0,032 do 0,038.

Wełna mineralna sprzedawana jest w rolkach lub jest cięta na płyty izolacyjne. Na jej cenę składa się grubość oraz poziom współczynnika oporu cieplnego. Koszt metra kwadratowego waha się od ok. 5 zł do ok. 50 zł.

Wełna mineralna jest co do zasady materiałem niepalnym. Dlatego stosuje się ją np. dla ochrony więźby dachowej. Wełna kamienna (z bazaltu) posiada klasę niepalności A1, a wełna szklana (z krzemionki) — A1 i A2. Klasy podatności na ogień według Euroclass oznacza się wartościami od A1 (najmniej palna) do F (najbardziej palna).

Materiał izolacyjny tego typu może cechować się niezbyt komfortowym odczuciem podczas wykładania. Osoby, które mają kontakt z wełną mineralną, mogą skarżyć się na swędzenie skóry. Z tego powodu, mimo że nie istnieją przepisy, które to regulują, podczas wykonywania izolacji zaleca się noszenie specjalnej odzieży ochronnej oraz obowiązkowo rękawic i maseczki ochronnej.

Nie ma reguły co do tego, która wełna gryzie. Uczucie to nie jest zależne od rodzaju wełny mineralnej (szklanej czy skalnej). Choć na forach internetowych można spotkać różne opinie co do tej właściwości, w efekcie jest ona kwestią subiektywną.

Wełna mineralna należy do specjalistycznych odpadów. Z tego względu nie można zutylizować jej, wyrzucając materiał do śmietnika (grozi za to mandat) lub oddając do PSZOK. Niewłaściwe składowanie odpadu tego typu grozi środowisku, a w wypadku przeniknięcia do zbiorników wodnych, może stać się zagrożeniem także dla zdrowia.

Wywozem oraz utylizacją wełny mineralnej zajmują się specjalne firmy — należy zamówić transport, podając kod odpadu 17 06 04.

Materiał ten powstaje w procesie topienia i mieszania składników, a następnie poddawania procesowi rozwłóknienia, a później — hydrofobizacji. Do wytworzenia szklanej wełny używa się stłuczki szklanej, wapienia, dolomitu i gabra, które podgrzewa się do temperatury 1000 stopni. Wełnę skalną pozyskuje się z mieszanki bazaltu, koksu, żużlu z dodatkiem dolomitu, wapienia i gabra. Całość podgrzewa się do temperatury 1400 stopni.

Na wagę wełny mineralnej ma wpływ jej gęstość (ciężar objętościowy 1 metra sześciennego). Zwykle ciężar ten wynosi od 35 do 100 kg na metr sześcienny materiału.

Do ocieplenia poddasza nadaje się zarówno wełna szklana, jak i skalna. Obydwie z nich odznaczają się dobrymi parametrami izolacyjnymi — chronią zarówno przed zbyt niską temperaturą, jak i zbytnim hałasem. Są także ognioodporne.

Decyzję o zastosowaniu danego typu wełny najlepiej uzależnić od rodzaju pokrycia dachowego. Wełna skalna polecana jest do masywniejszych konstrukcji, takich jak dachy drewniane, a także pod dachówki cementowe czy ceramiczne. Wełna szklana sprawdzi się pod blachodachówkę. Najlepiej zastosować elastyczne maty.

Zgodnie z artykułem 5.1 Prawa budowlanego każdy materiał budowlany, który trafia do obiegu, musi posiadać zapewnienie producenta, że wyrób nie jest szkodliwy dla zdrowia.

MIWO, czyli Stowarzyszenie Producentów Wełny Mineralnej Szklanej i Skalnej rekomenduje, aby szukać na opakowaniu produktu oznaczenia EUCEB. Znak ten jest potwierdzeniem spełniania wymogów Uwagi Q, zawartej w Dyrektywie 97.69/EWG i rozporządzeniu 1272/2008, zgodnie z którą włókna wełny są materiałem rakotwórczym.

Do jej montażu zaleca się jednak używanie odpowiedniej odzieży ochronnej.

Wełna mineralna jest materiałem nasiąkliwym, a więc łatwo może ulec zawilgoceniu. Jej montaż w takim stanie jest ryzykowny. Mokra wełna mineralna słabo spełnia funkcje izolacyjne, a także prowadzi do zawilgocenia pomieszczeń i pojawienia się pleśni na konstrukcji dachu.

Osuszanie wełny jest czasochłonne, lecz nie niemożliwe. Zwykle odbywa się to za pomocą dmuchawy lub następuje samoistnie w temperaturze ok. 20 stopni. Odpowiednio wysuszony materiał nadaje się do ponownego użycia.

Zawilgocona powierzchnia wełny nie ulega gniciu, dzięki hydrofobowej powierzchni porów. Wełna mineralna także nie pleśnieje.

Wełna o najniższym współczynniku powinna mieć grubość co najmniej 15 cm. Natomiast materiał o najwyższym — ok. 23 cm. Jeśli wełna na ocieplać dach, należy tę warstwę zwiększyć do 30-40 cm, a dodatkowo położyć dwie warstwy — jedną pod krokwiami, a drugą pomiędzy nimi.

Wełna skalna to rodzaj wełny mineralnej. Wełna mineralna jest szerszym pojęciem i dotyczy dwóch rodzajów materiału: wełny skalnej oraz wełny szklanej.

Między pokryciem dachowym a warstwą wełny mineralnej należy wykonać szczelinę wentylacyjną jedynie w przypadku, gdy pokrycie dachowe zostało wykonane z desek i papy asfaltowej — tak, by umożliwić funkcje wentylacyjne.

Wykonanie dylatacji między membraną dachową z osłoną z folii nie jest konieczne. Całą przestrzeń można ściśle wypełnić wełną mineralną (także między krokwiami). Szczeliny nie są pożądane, a wręcz zmniejszają izolację cieplną.

Do cięcia wełny używa się ostrych nożyków (nawet tych kuchennych, z ząbkami, o długim ostrzu). Dobrze sprawdza się brzeszczot. Można także posłużyć się specjalnym nożem do cięcia wełny mineralnej

Podstawą wełny mineralnej skalnej jest bazalt. Natomiast szklanej — krzemionka, szkło i kwarc.

Wełna szklana jest rodzajem wełny mineralnej. Wykazuje dobre parametry izolacji cieplnej i akustycznej. Polecana jest do wykładania na dachach skośnych (na płaskich powierzchniach lepiej sprawdzi się wełna skalna).

Praktycy przyznają, że wełna szklana jest mniej pyląca. Wełnę skalną uznaje się za intensywnie pylącą

Jedną z cech wełny mineralnej jest przepuszczalność powietrza. Dzięki tej właściwości para wodna jest transmitowana i następuje naturalna wymiana powietrza — w konsekwencji we wnętrzu powietrze jest zdrowe.

Winą za czernienie wełny obarcza się brak szczeliny dylatacyjnej i złe odprowadzanie wilgoci (np. zbyt przepuszczalną folię paroizolacyjną). W takim wypadku należy sprawdzić, gdzie znajduje się źródło wilgoci i go usunąć, wymieniając także czarną wełnę.

Wełna mineralna może intensywnie pylić i poprzez to działać drażniąco na skórę i drogi oddechowe. Z tego względu zaleca się, by prace prowadzić w specjalnej maseczce, odzieży ochronnej oraz rękawiczkach, a po skończonym montażu dokładnie się umyć.