Jak ocieplić poddasze?

Do wyboru jest kilka popularnych opcji, z których każda ma inne właściwości i zalety. Oto tworzywa, jakie najczęściej stosuje się do ocieplania poddasza.

Wełna mineralna należy z pewnością do najczęściej wykorzystywanych materiałów do ocieplania. Swoją popularność zawdzięcza lekkiej strukturze, dzięki której m.in. łatwo wnieść ją na poddasze. Dobra izolacyjność cieplna idzie w parze z izolacją akustyczną, co przydaje się zwłaszcza w miastach. Przede wszystkim jednak jest elastyczna, dzięki czemu skutecznie wypełnia przestrzenie między krokwiami. Wyróżnia się dwa rodzaje wełny mineralnej: skalna i szklana. Najważniejsze parametry obu typów są bardzo zbliżone. Wełna szklana jest jednak bardziej odporna na ogień i na zgniatanie. Natomiast jej sprężystość sprawia, że zajmuje trzy razy mniej miejsca niż wełna skalna.

Wykorzystanie piany poliuretanowej to jeden z najnowszych trendów w ocieplaniu i izolowaniu nie tylko dachu, ale również fundamentów. Izolacja natryskowa jest przede wszystkim bardzo szybka. Profesjonaliści potrafią ocieplić poddasze o powierzchni 100 m2 w zaledwie kilka godzin. Dobrze rozprowadzona pianka jest doskonałym zabezpieczeniem przed wilgocią oraz grzybem. Minus to koszt. Sam materiał nie należy do najtańszych, a konieczne jest też skorzystanie z usług profesjonalnej ekipy.

Specjalne płyty styropianowe z podłużnymi nacięciami, które znacząco zwiększają elastyczność, to kolejny sposób na izolację poddasza. Styropian od lat wykorzystywany jest do ocieplania całych budynków, ze względu na niski współczynnik lambda, czyli przewodzenia ciepła. Niska wartość gwarantuje, że ciepło nie będzie uciekać z wnętrza budynku. Do prac izolacyjnych stosuje się przeważnie płyty z polistyrenu XPS, które mają najwyższą izolacyjność termiczną i nie chłoną wody. Minusem jest słaba izolacja akustyczna oraz łatwopalność.

Włókno celulozowe to popularny materiał do ocieplania poddasza. Wyróżnia go to, że jest w pełni naturalny – włókno celulozowe wytwarza się z makulatury poddanej procesowi recyklingu. Ponadto ten materiał ma dobre parametry izolacyjności cieplnej, a w formie natryskowej można bardzo dokładnie pokryć nim każdą powierzchnię. Podobnie jak wełna mineralna, włókno celulozowe jest odporne na ogień, a także dobrze izoluje hałas.

Chociaż materiałów oraz metod ocieplania poddasza jest wiele, na niektóre elementy prac trzeba zwrócić szczególną uwagę. Ponieważ wełna mineralna to najczęściej wykorzystywany materiał, zarówno w przypadku izolacji stropu, jak i skosów na poddaszu, posłuży ona za przykład do omówienia kolejnych czynności.

Główną czynnością podczas ocieplania stropu jest rozłożenie warstwy materiału izolującego na całej jego powierzchni. W przypadku wełny mineralnej grubość warstwy powinna wynosić od 20 do 25 cm. Najłatwiej wykonać ocieplenie na stropie drewnianym. Należy jedynie zmierzyć odległość między belkami i dopasować materiał, a następnie ułożyć go w określonych odstępach.

W przypadku stropu betonowego należy dokładnie rozłożyć wełnę na całej powierzchni. Nie można jej ugnieść między belkami, dlatego trzeba zadbać o ścisłe ułożenie bezwolnych miejsc, przez które będą dostawały się do środka wiatr czy wilgoć. W przypadku obu typów stropów na warstwie izolacyjnej można położyć podłogę. Należy jednak zastosować folię wiatroizolacyjną, która dodatkowo zabezpieczy całą konstrukcję.

Ocieplanie skosów to bardziej złożony proces. Podobnie jak w przypadku stropu drewnianego, należy zacząć od zmierzenia odległości między krokwiami. Można wtedy precyzyjnie dociąć wełnę, z zachowaniem około dwucentymetrowego zapasu, który bez trudu zmieści się między krokwiami ze względu na elastyczność materiału.

Następny krok to montaż wieszaków grzybkowych, które posłużą później do przymocowania stelażu, na którym zamontowane zostaną płyty kartonowo-gipsowe. Wieszaki najlepiej montować na bokach krokwi, żeby zapewnić sobie jak największą swobodę działania z wełną. Odstępy między wieszakami zazwyczaj wynoszą około 40 cm. Wełna powinna być włożona na wcisk, ze szczególnym uwzględnieniem miejsc, które są wyjątkowo trudno dostępne. To właśnie tam najczęściej dochodzi do nieszczelności. Jeżeli krokwie rozstawione są w niewielkich odstępach, wełna powinna utrzymać się między nimi sama.

Kolejny krok to montaż dodatkowych wieszaków na płyty kartonowo-gipsowe na czołach krokwi oraz metalowych profilów. Kiedy pierwsza konstrukcja jest już gotowa, czas na drugą warstwę wełny. Łączna grubość obu warstw powinna wynosić około 25 cm (30 cm w przypadku domów pasywnych).

Niektórzy po uzupełnieniu drugiej warstwy wełny zakładają od razu płyty gipsowe, jednak zanim się to zrobi, warto przykleić do izolacji folię paroszczelną, która zapobiegnie przenikaniu pary do ocieplenia. Folia jest cienka – ma ok. 0,2 mm.

Już przy pierwszym kroku, czyli pomiarach, niezbędna będzie miarka oraz poziomica. W dużych poddaszach warto zaopatrzyć się w miernik laserowy, który znacznie ułatwi pracę, zwłaszcza jeśli chodzi o wysokość. Cięcia wełny można dokonać przy pomocy solidnych nożyc lub długiego noża. Mały nożyk będzie przydatny do cięcia folii. Z kolei do przycinania elementów stelażu najlepsza będzie szlifierka kątowa. Przy osadzaniu wkrętów najlepiej pomóc sobie wkrętarką akumulatorową.

Jak gruba powinna być izolacja dachu?

Zarówno w przypadku ocieplenia stropu, jak i skosów, łączna warstwa powinna wynosić około 25 cm (30 cm w przypadku domów pasywnych).

Jak ocieplić poddasze w starym domu?

Szybkim i efektywnym sposobem jest izolacja natryskowa, która skutecznie wypełni wszystkie nieszczelności, bez konieczności zbytniej ingerencji w konstrukcję dachu.