Przycinanie roślin na wiosnę

Wiosenne cięcie roślin powinno się przeprowadzać w bezdeszczowy dzień, kiedy temperatura wynosi powyżej zera. W kilka dni po cięciu rośliny nie powinny być narażone na przymrozki, dlatego należy śledzić prognozę pogody. Najlepiej przycinać rośliny jeszcze przed pojawieniem się liści.

Do cięcia należy używać dobrze naostrzonych narzędzi: sekatorów ręcznych, pił ręcznych, pił na wysięgniku, pił elektrycznych i spalinowych. Do przycinania żywopłotów można użyć specjalnych nożyc o długich ostrzach (także nożyc elektrycznych).

Kierunek cięcia powinien być ukośny, skierowany od oczka (pąka) w dół. Zapobiegnie to gromadzeniu się wody w miejscu cięcia, dzięki czemu zmniejszy się ryzyko wystąpienia chorób grzybowych. Powierzchnia cięcia powinna być gładka, nieposzarpana. Młode rośliny należy przycinać silniej, co pobudzi je do wypuszczania nowych pędów. Podobnie starsze egzemplarze warto w ten sposób co kilka lat odmłodzić.

Żywopłoty formowane mają interesujący, geometryczny kształt. Trzeba jednak pamiętać, że ten rodzaj żywopłotu wymaga systematycznego i regularnego przycinania w ciągu całego okresu wegetacyjnego – począwszy od wiosny. Żywopłoty skraca się na wiosnę o około 10-20 cm.

Aby żywopłot był równo przycięty, najlepiej rozciągnąć nad nim linkę i ciąć wzdłuż niej. Bokom żywopłotu należy nadać lekko zaokrąglony kształt. Warto pamiętać, aby boki ciąć lekko na ukos, żeby żywopłot delikatnie rozszerzał się ku dołowi. Do przycinania żywopłotów (zarówno tych z gatunków liściastych, jak i iglastych) należy używać specjalnych nożyc o długich ostrzach. Można także użyć nożyc elektrycznych – szczególnie jeśli żywopłot jest wysoki i długi np. z żywotnika zachodniego. Jeśli odmłodzenie żywopłotu będzie wiązało się z wycinaniem starych, grubych gałęzi, wtedy najlepiej użyć piły elektrycznej lub spalinowej. Intensywne cięcie najlepiej znoszą: bukszpan, cis, ligustr, tawuła oraz żywotnik.

Młode egzemplarze pnączy wieloletnich należy przycinać corocznie na wiosnę, aby pobudzić roślinę do wytwarzania nowych pędów. Dzięki temu pnącze ładnie się zagęści i będzie miało silne, grube pędy główne, które będą stanowiły stabilną podstawę rośliny.

Pnącza, w kilka lat po posadzeniu, przycina się o około 1/3 długości. W kolejnych latach pędy należy tylko delikatnie skracać. Warto wyciąć także gałązki suche, połamane i przemarznięte oraz te, które nadmiernie zagęszczają roślinę.

Należy pamiętać, że róże pnące nie wymagają radykalnego cięcia: wycina się tylko pędy suche i połamane. Na wiosnę nie należy przycinać też glicynii (wisterii) – to roślina, która kwitnie na zeszłorocznych pędach, przycięta na wiosnę - nie zakwitnie (cięcie glicynii wykonuje się latem). Wiosną nie można przycinać także winorośli – jest już na to za późno. Cięcie winorośli należy przeprowadzić w połowie stycznia (najpóźniej w lutym).

Drzewa ozdobne przycina się dla nadania ich koronom pożądanego kształtu: np. kulistego. Drzewka przycina się także wtedy, gdy konary są zbyt wysokie i np. opierają się o dach domu lub altanki, przesłaniają ścieżkę lub inne rośliny.

Należy wyciąć również stare, spróchniałe, połamane, uschnięte i uszkodzone gałęzie. Podczas skracania zdrowych pędów warto pamiętać, aby robić to na ukos, żeby w miejscu cięcia nie gromadziła się woda, co może prowadzić do rozwoju chorób grzybowych. Miejsca po cięciu warto dodatkowo posmarować maścią ogrodniczą, która ma działanie grzybobójcze. Grubsze konary wycina się kilka centymetrów za ostatnim rozgałęzieniem. Do wycinania grubych pędów należy użyć piły elektrycznej lub spalinowej.

Warto też pamiętać, że niektóre drzewa bardzo źle znoszą cięcie i nie należy ich przycinać. Należą do nich np. magnolie czy kasztanowce. Wiosenne cięcie nie służy też orzechom włoskim i brzozom. Bardzo dobrze natomiast znoszą cięcie np. lipy i wierzby – te ostatnie można przycinać każdego roku na wiosnę. W przypadku wierzby szczepionej na pniu wycina się wszystkie pędy kilkanaście centymetrów nad miejscem szczepienia – dzięki temu drzewko bardzo ładnie się zagęści.

Wiosną przycina się krzewy, które kwitną na tegorocznych pędach. Do krzewów tych zaliczyć można np. budleję, lawendę, hortensję (bukietową i krzewiastą), róże wielokwiatowe i wielkokwiatowe. Młode rośliny przycinamy do wysokości około 20-30 cm nad ziemią, żeby się rozkrzewiły.

Starsze rośliny skraca się o ok. 1/3 ich długości. Rośliny, które kwitną na pędach zeszłorocznych, należy przycinać dopiero po kwitnieniu. Wczesną wiosną usuwa się tylko pędy suche, przemarznięte i chore. Warto wyciąć także gałęzie krzyżujące się oraz te, które rosną do środka krzewu. Powinno się także usunąć pędy, które utrudniają dostęp światła i powietrza do gałązek położonych w głębi krzewu. Do krzewów kwitnących na pędach zeszłorocznych zaliczamy np. forsycje, irgi, jaśminowce, kaliny, migdałki, pigwowce, porzeczki ozdobne, żylistki, niektóre gatunki tawuł (np. norweska, van Houtte’a).

Co kilka lat warto odmłodzić wszystkie krzewy. Skrócenie pędów o 1/3 lub 1/2 wysokości sprawi, że roślina wypuści nowe przyrosty i odwdzięczy się obfitym kwitnieniem w kolejnym roku. Wiosną należy także skorygować kształt krzewów uformowanych w kulę lub stożek. Warto przyciąć również byliny, które nie były przycinane jesienią w celu pozostawienia dodatkowej ochrony przed zimą. Cięcie należy wykonać tuż przy ziemi. Pobudzi to rośliny do wzrostu i odświeży ich wygląd.

Pierwsze po zimie cięcie róż wykonuje się zazwyczaj w połowie kwietnia, kiedy roślinie nie grożą już silne przymrozki. Do przycinania trzeba używać dobrze naostrzonych sekatorów, tak aby nie miażdżyć pędów i pozostawić gładką powierzchnię w miejscu cięcia.

Pędy chore i suche trzeba wyciąć aż do miejsca zdrowego (kiedy wyraźnie widać białe wnętrze otoczone zieloną skórką). Bardzo słabe pędy powinno przycinać się dość mocno, żeby pobudzić roślinę do wzrostu. Pędy dzikie, które wyrastają na podkładkach róż szczepionych, należy wycinać tuż przy podstawie. Nieusuwane dzikie pędy mogą zdominować szlachetną odmianę rośliny. Poza tym róża musi z nimi konkurować o wodę i składniki odżywcze, więc ich usunięcie jest konieczne. Nowe rośliny należy przycinać, aby ograniczyć liczbę pędów i liści oraz spowodować rozrastanie sytemu korzeniowego rośliny. Krzewy starsze należy ciąć w zależności od tego, do jakiej grupy róż należą (np. inne jest cięcie róż rabatowych, a inne okrywowych).

Zawsze powinno się przycinać pędy nad oczkiem (min. 0,5-0,8 cm, inaczej można uszkodzić pąk). Róże są bardzo podatne na choroby grzybowe, dlatego każdą ranę trzeba posmarować maścią ogrodniczą lub opryskać roślinę środkiem grzybobójczym. Cięcie najlepiej wykonać nad oczkiem skierowanym na zewnątrz, bo to właśnie z niego wyrośnie nowy pęd. Pędy rosnące na zewnątrz gwarantują ładny pokrój rośliny, natomiast te rosnące do wewnątrz niepotrzebnie zagęszczają krzew i nie sprzyjają obfitemu kwitnieniu.

Jakie wiosenne kwiaty są najpopularniejsze?

Do najpopularniejszych kwiatów wiosennych zaliczamy hiacynty, krokusy, tulipany, narcyzy i szafirki.

Jakie kwiaty wieloletnie do ogrodu? 

Kwitnące kwiaty wieloletnie do ogrodu to doskonała ozdoba. Jeśli zależy Ci na pięknych kwiatach postaw na astry, bodziszka wspaniałego, piwonię chińską, gęsiówkę kaukaską, liliowca ogrodowego i słoneczniczka szorstkiego.