Jak ułożyć taras drewniany na legarach

Do budowy tarasu najlepiej nadaje się drewno twarde o wysokiej odporności na ścieranie i uszkodzenia mechaniczne. Takie są krajowy dąb i modrzew, modrzew syberyjski, a spośród egzotycznych – ipe (lapacho), bilinga i massaranduba.

Materiał przeznaczony na taras powinien też być odporny na wilgoć (stabilny) i pod tym względem także najlepsze jest drewno dębowe i modrzewiowe, a z egzotycznych – tek i bangkirai. Ale to ostatnie zawiera oleje i garbniki, które mogą powodować odbarwienia lub korozję sąsiadujących materiałów.

Łatwo dostępne i stosunkowo niedrogie, a więc chętnie wykorzystywane drewno sosnowe i świerkowe jest miękkie oraz ma małą stabilność, a tym samym słabą odporność na działanie wilgoci. Cykle nasiąkania wodą, a potem przesychania, powodują odkształcanie się i pękanie takiego drewna, zatem przed wykorzystaniem do budowy tarasu, koniecznie trzeba wszystkie elementy dokładnie zaimpregnować (najlepiej ciśnieniowo).

• Deski tarasowe mogą być gładkie lub jedno- albo dwustronnie ryflowane (czyli pokryte podłużnymi rowkami). Ryfle zwiększają bezpieczeństwo użytkowników, działają bowiem antypoślizgowo. Poza tym przyśpieszają spływanie wody powierzchni tarasu.
• Budując taras należy deski tworzące pokład układać z odstępami szerokości 0,5-0,7 cm, bo konstrukcja cały czas pracuje pod wpływem pod wpływem czynników atmosferycznych, a także nacisku wywieranego przez użytkowników. Z tego samego powodu warto zostawić szczelinę wzdłuż elewacji do której taras przylega.
• Jeżeli taras budowany jest na gruncie luźnym, warto przygotować wykop sięgający aż do warstwy stabilnej i wykonać stopy fundamentowe z odpowiednio długich rur PCW lub specjalnych kartonowych, wypełnionych masą betonową, w których zostaną umieszczone kątowniki, płaskowniki lub podpory kształtem przypominające strzemiona, które posłużą do mocowania legarów.
• Wkręty mocujące deski pokładu powinny być nierdzewne, zwłaszcza jeśli wykonywany jest z drewna egzotycznego, którego oleje i garbniki mogą wchodzić w reakcję z metalem i tworzyć przebarwienia albo zacieki.

Taras na stopach fundamentowych

• W odstępach metrowych wszerz i wzdłuż przyszłego tarasu, w wykopie lub w dołkach umieszczamy betonowe stopy fundamentowe (gotowe albo przygotowane na miejscu),
• Do specjalnych kotew zagłębionych w stopach fundamentowych mocujemy kątowniki stalowe 50x50 mm lub krawędziaki o przekroju 18 x 12 cm, które stworzą konstrukcję nośną tarasu.
• W poprzek legarów układamy pomost z desek. Jeżeli przewidujemy, że taras będzie intensywnie użytkowany przed dużą grupę osób, warto wzmocnić konstrukcję i na legarach położyć jeszcze co 40-50 cm krawędziaki o przekroju 16 x 4 cm a dopiero na nich ułożyć deski. Dzięki temu taras będzie bardzo solidny

Taras na płycie betonowej

• Płytę betonową należy wykonujemy ze spadkiem około 5 %, co ułatwi odwodnienie powierzchni tarasu.
• Jeżeli taras ma mieć dużą powierzchnię, warto co 1,5-2 m wykonać szczeliny dylatacyjne, które zapobiegają pękaniu płyty (pracuje ona pod wpływem wysokiej temperatury, jej gwałtownych skoków czy mrozu). W tym celu należy umieścić w masie betonowej paski styropianu lub deski ustawione wzdłuż na wąskim boku.
• W stygnącej masie betonowej zagłębia się co 50-100 cm na sztorc płaskowniki lub kątowniki z nawierconymi otworami, tak by powstały łączniki do przymocowania legarów.
• Gdy beton zwiąże – do łączników przykręca się legary z łat drewnianych o przekroju 6 x 6 cm lub płaskowników stalowych 5 x 5 cm.
• Do legarów mocuje się deski zachowując odstępy 5-7 mm.

Aby ukryć konstrukcję można boki tarasu wykończyć oblicówką z desek

Drewniane deski tarasowe wymagają odpowiedniego zabezpieczenia przed niekorzystnym działaniem czynników atmosferycznych. Dzięki temu zachowają one swój nienaganny wygląd na długi czas – pod warunkiem oczywiście, że zabiegi konserwacyjne drewnianego tarasu będą wykonywane regularnie.

Do zabezpieczenia desek tarasowych najczęściej używa się oleju do drewna. Wnika on głęboko w strukturę drewna, podkreślając rysunek słoi i nie pozostawiając na jego powierzchni widocznej powłoki. Zastosowanie oleju pozwala również wyeliminować ryzyko łuszczenia się warstwy wykończeniowej drewnianego tarasu. Preparat ten może być stosowany zarówno do zabezpieczania drewna europejskiego, jak i egzotycznego. Olej nakłada się pędzlem na przeszlifowaną i oczyszczoną powierzchnię desek. Po upływie kilkunastu minut, gdy preparat się wchłonie, nakłada się kolejna warstwę (metodą „mokro na mokro”, a więc nie czekając aż pierwsza warstwa preparatu wyschnie).

Czym pomalować drewniany taras?

Poza wspomnianym w artykule olejem, który jest najlepszym rozwiązaniem na zabezpieczenie desek, możesz zastosować także impregnat czy lakier. Istotne jest, aby zabezpieczyć deski przed działaniem grzybów i pleśni oraz promieniowaniem UV. Możesz także pomalować deski bejcą, która nie jest produktem ochronnym. Na warstwę bejcy trzeba jeszcze nałożyć preparat zabezpieczający. Pamiętaj, że deski tarasowe narażone na obciążenie i intensywne użytkowanie, będą niszczeć. Regularnie sprawdzaj stan powłoki ochronnej i reaguj na bieżąco na wszystkie ubytki i zniszczenia.

Czym czyścić drewniany taras?

Do codziennego czyszczenia przydadzą się standardowe akcesoria i środki do mycia: szczotka, mop czy delikatna szczotka i preparat do czyszczenia drewna. Pamiętaj, żeby regularnie odkurzać czy zmiatać taras. Na bardziej uporczywe zabrudzenia niezbędna może okazać się myjka ciśnieniowa .Przed jej użyciem zapoznaj się ze wskazówkami czyszczenia drewna konkretnym urządzeniem. Nieodpowiednio używana myjka może zniszczyć drewno.