Kalendarz ogrodnika – luty

Aby na trawniku nie pojawiła się pleśń śniegowa, należy usunąć z murawy zalegający śnieg. Pokrywa śnieżna uniemożliwia dostęp powietrza, a wilgotne podłoże sprzyja rozprzestrzenianiu się patogenu. Walka z pleśnią śniegową jest trudna – trawnik trzeba opryskać preparatem grzybobójczym, a uszkodzoną trawę usunąć i w jej miejsce zasiać nową.

Śnieg najlepiej zgarnąć z trawnika i umieścić go pod drzewami, kiedy stopnieje, dostarczy roślinom dodatkowej porcji wilgoci.

W lutym kwitną oczary oraz najwcześniejsza odmiana leszczyny ‘Contorta’. Niekiedy zaczynają już kwitnąć przebiśniegi i krokusy.

Jeśli luty jest mroźny, warto sprawdzić osłony roślin i poprawić te, które zostały uszkodzone przez wiatr.

W przypadku, gdy temperatura utrzymuje się powyżej zera, trzeba podlać rośliny zimozielone, iglaki oraz rośliny uprawiane w donicach i pojemnikach.

Pod koniec lutego (jeśli pogoda pozwala, czyli nie ma mrozu) można zacząć przycinać drzewa i krzewy ozdobne, które kwitną latem i jesienią. Roślin kwitnących wiosną nie należy przycinać, bo nie zakwitną – gatunki te wytworzyły pąki kwiatowe w poprzednim roku.

Pod koniec lutego dni są coraz dłuższe i jest więcej światła, dlatego warto zacząć podlewać rośliny nieco bardziej obficie, ale najlepiej dopiero wtedy, kiedy ziemia w doniczce lekko przeschnie.

Aby nie przelać roślin, wodę leje się na podstawkę, a jej nadmiar usuwa. Do podlewania należy używać odstanej wody o temperaturze pokojowej.

Trzeba również uważać, aby silne słońce nie poparzyło liści roślin stojących na parapetach o wystawie południowej. Regularnie należy też ścierać kurz z liści, aby nie utrudniał dostępu do światła.

Jeśli w domu jest niska wilgotność powietrza, rośliny należy zraszać lub postawić w ich pobliżu pojemnik w wodą lub specjalny nawilżacz powietrza. Trzeba jednak pamiętać o wymaganiach konkretnych gatunków, ponieważ część roślin nie toleruje zraszania. Kwiatom doniczkowym nie służą także przeciągi, które powstają podczas wietrzenia mieszkania.

W lutym w okresie prac ogrodowych nie nawozi się roślin doniczkowych. Nie należy ich także przesadzać. Trzeba je za to dokładnie obserwować i kiedy pojawią się pierwsze niepokojące objawy (np. żółknięcie, zasychanie i opadanie liści, nieregularne plamy i przebarwienia i pajączki lub inne owady) należy wykonać niezbędne opryski odpowiednimi środkami ochrony roślin.

Warto ozdobić mieszkanie kwitnącymi roślinami cebulowymi – hiacynty, narcyzy, szafirki stworzą wiosenny klimat.

Cięcie zimowe drzew owocowych powinno być rozpoczęte w trakcie prac ogrodowych w lutym lub w marcu i należy je zakończyć najpóźniej w kwietniu. Przycinanie drzew owocowych ma na celu regulowanie wzrostu, wielkości i kształtu drzewa. Wpływa też na regularność owocowania oraz na jakość i wielkość owoców.

Celem cięcia prześwietlającego jest dostarczenie większej ilości światła do środka korony. Młodsze drzewa (5-6 lat) prześwietla się umiarkowanie, ponieważ mają mniejszą objętość i promienie słoneczne łatwiej przenikają do środka korony. Starsze i większe drzewa wymagają silniejszego cięcia prześwietlającego.

Drzewa o koronach prawie naturalnych, czyli najbardziej popularne w amatorskiej uprawie, mają dużo konarów (od 8 do 14). Najbardziej optymalną liczbą konarów jest 6 do 7. Przy cięciu prześwietlającym wycina się gałęzie krzyżujące, rosnące do środka korony, zwisające zbyt blisko ziemi oraz te, które pokładają się na sobie. Podczas corocznego cięcia prześwietlającego powinno się wyciąć około 20% pędów i gałęzi. Po cięciu korona może wydawać się rzadka, ale latem, gdy pojawią się nowe przyrosty, drzewo ponownie się zagęści.

Cięcie drzew zaczyna się od jabłoni. Na początku należy przyciąć te odmiany, które są najbardziej odporne na mróz np. ‘Cortland’, ‘McIntosh’. Później grusze, śliwy, a na końcu wiśnie. Zimowe cięcie jest najbardziej odpowiednie dla gatunków takich jak: jabłoń, grusza i śliwa. Na przedwiośniu można przycinać także czereśnie, wiśnie, morele i brzoskwinie, ale gatunki te przeważnie przycina się po owocowaniu.

W połowie prac ogrodowych w lutym można już zacząć robić rozsady wczesnych warzyw takich jak:

• cebula,

• por,

• seler,

• sałata,

• warzywa kapustne.

Nasiona wysiewa się do skrzynek i umieszcza w ciepłym i jasnym miejscu. W lutym można także wysiać na kiełkownik nasiona pomidorów. Po około miesiącu trzeba przepikować, czyli przesadzić w większych odstępach, do doniczek.

W lutym wysiewa się nasiona roślin jednorocznych takich jak:

• mlobelia,

• petunia,

• szałwia,

• żeniszek.

Nasiona wysiewa się do skrzynek z podłożem ogrodniczym i przysypuje piaskiem. Skrzynki przykrywa folią lub szybą. Następnie umieszcza się je w miejscu ciepłym, jasnym i regularnie zraszamy.

Jeśli nie zrobiono tego wcześniej, to na początku lutego można jeszcze wysiać nasiona begonii bulwiastej i wiecznie kwitnącej oraz pelargonii. Nasiona wysiane w styczniu po około dwóch tygodniach od wzejścia należy podlać nawozem wieloskładnikowym, który rozcieńcza się bardziej, niż podaje producent na opakowaniu. Siewki należy zasilać raz na 7-10 dni.

Kiedy siewki mają 3-4 listki należy je przepikować. Kiedy podrosną, przesadza się je do osobnych doniczek albo wysadza wprost do gruntu (w zależności od gatunku).

Pod koniec prac ogrodowych w lutym czas zająć się roślinami, które zimują w jasnych, chłodnych pomieszczeniach: bugenwille, datury, fuksje czy oleandry trzeba przyciąć o 3-4 oczka (jeśli pędy są bardzo wybujałe, można je skrócić nawet o połowę). Należy też usunąć wszystkie pędy połamane, uszkodzone i uschnięte.

Pod koniec miesiąca donice z roślinami warto przestawić w cieplejsze miejsce. Powinny być częściej podlewane, można także zastosować nawóz.

Jeśli w oczku wodnym zimują ryby, nie należy dopuścić do tego, aby na powierzchni wody utworzyła się warstwa lodu. W tym celu można wykuć przerębel, jednak drgania i hałas, jakie powstaną w momencie uderzania w lód, mogą ogłuszyć ryby. Przerębel dość szybko zamarza, więc wielokrotnie w czasie zimy trzeba będzie wykonać go od nowa.

W stawie można zrobić tzw. poduszkę powietrzną: przez małą dziurkę wywierconą w lodzie należy wypompować trochę wody, by pod lodem powstała ok. 3-4 cm pusta przestrzeń. Można także umieścić w oczku trzcinę lub słomę, które umożliwią dostawanie się powietrza pod lód. Podobnie zadziała kawałek styropianu. Jeszcze inną metodą napowietrzania jest umieszczenie na powierzchni stawu specjalnego pływaka z grzałką.

Stały dostęp powietrza zapewni również urządzenie napowietrzające, które powinno się umieścić maksymalnie 20 cm pod wodą, by ciepła woda z dna (w której zimują ryby) nie mieszała się z zimną wodą tuż przy powierzchni. Jeśli na warstwie lodu zalega śnieg, trzeba go zgarnąć, aby rośliny zimujące w stawie miały stały dostęp do światła.

Rośliny wodne zimujące w pomieszczeniach trzeba regularnie przeglądać i usuwać te, które mają objawy chorób, a wodę w pojemnikach - uzupełniać.