Pluskwy w domu. Jak się ich pozbyć?

Pluskwa domowa należy do gatunku niewielkich owadów podrzędu pluskwiaków różnoskrzydłych. Pluskwa była znana jeszcze przed naszą erą, kiedy zamieszkiwała jaskinie, żywiąc się krwią nietoperzy. Z biegiem czasu to człowiek stał się jej głównym żywicielem (oraz inne zwierzęta ciepłokrwiste). Najczęściej można ją znaleźć w pościeli i łóżku. Jak rozpoznać pluskwę domową?

Pluskwa domowa ma:

• wielkość: około 4-6 mm długości, 3 mm szerokości (najedzona samica ok. 8 mm);

• kolor: czerwonobrunatny;

• kształt: owalny, spłaszczony;

• aktywność: nocna;

• rozmnażanie: samica składa około 250-500 jaj (12 dziennie), które rozwijają się do dorosłych stadiów przez 1-2 miesiące;

• gdzie można ją znaleźć: w meblach tapicerowanych, pościeli, łóżku, pod tapetą, na zasłonach, w szczelinach itp.;

• czym się żywi: krew ssaków ciepłokrwistych, głównie człowieka. Pluskwy mogą przetrwać nawet ponad 3 miesiące bez jedzenia;

• zapach: zagrożona pluskwa wydziela charakterystyczny oleisty płyn i zapach, który porównuje się do psujących się malin lub kolendry. To m.in. po nim można rozpoznać, że pluskwy pojawiły się w domu. Innym symptomem jest dostrzeżenie perłowych jajeczek, żywych lub martwych dorosłych osobników w miejscach, w których owad ten lubi przebywać.

Żerowanie pluskwy jest nie tylko uciążliwe (ukąszenia swędzą, pojawia się zaczerwienienie lub rumień), ale też niebezpieczne dla zdrowia. Owady, kąsając, mogą przenosić groźne bakterie gronkowca złocistego. Nie zostało też potwierdzone ani wykluczone, że pluskwy mogą przyczyniać się do przenoszenia wirusowego zapalenia typu B.

Pluskwy mogą przenosić się wraz ze starymi meblami, przywędrować od sąsiadów lub gości, w których domu żerowały. Przy zakupie tapicerowanych mebli, dekoracji, tkanin lub tekstyliów z drugiej ręki lub na targu staroci, należy sprawdzić, czy nie zawierają one jajeczek lub dorosłych osobników.

Po ukąszeniu pluskwy można jedynie łagodzić swędzenie przy pomocy standardowych maści zalecanych po ugryzieniu innych owadów. Zalecane są również leki przeciwhistaminowe. Domowym sposobem na ugryzienie pluskwy jest posmarowanie swędzącego miejsca spirytusem. Jeśli pojawią się niepokojące objawy alergii, np. ropa w miejscu ugryzienia, zawroty głowy, mdłości, duży rumień, należy zgłosić się do lekarza pierwszego kontaktu.

Po zauważeniu śladówy pojawienia się pluskiew w domu, np. zgromadzonych w linii lub w kształcie trójkąta niewielkich ugryzień, należy dokładnie sprawdzić i odkurzyć wszystkie miejsca, w których mogą przebywać owady, np. łóżka, pościele, stare meble, ramy obrazów, zasłony, narzuty, szpary w ścianach. Można zastosować preparaty owadobójcze, jednak należy pamiętać, że jaja pluskiew są odporne na chemię. Aby skutecznie pozbyć się tego pasożyta, należy poprosić o pomoc specjalistów, którzy użyją bardzo niskiej lub wysokiej temperatury. Wykorzystuje się zamgławianie ULV lub oprysk pod ciśnieniem, które najlepiej połączyć z preparatami biobójczymi.

Pluskwy potrafią hibernować i przeczekać czas, kiedy nie mają dostępu do pożywienia (nawet 3 miesiące). Mogą przenosić się z miejsca na miejsce wraz ze starymi lub kupionymi z drugiej ręki meblami. Pluskwa domowa może też wędrować od sąsiadów lub pojawić się wraz z gośćmi, którzy mają z nią problem w swoim domu.

Pluskwa domowa to niewielki (około 4-5 mm) owad o owalnym, spłaszczonym kształcie i czerwonobrunatnej barwie. Samica jest nieco większa (po jedzeniu ok. 8 mm) i składa perłowe jaja (12 dziennie, około 250-500 w sezonie).

Ugryzienie jest niewielkie i swędzące. Zazwyczaj ukłucia są skupione w jednym miejscu w ciągłej linii lub przypominają kształt trójkąta. Może pojawić się niewielkie zaczerwienienie. Występują w miejscach, które są odkryte w nocy, np. kostki i nadgarstki.