Ściółkowanie – poznaj sprawdzone metody i materiały

Ściółkowanie to przykrywanie gleby warstwą wybranego materiału. Taki zabieg zapewnia:

• odpowiednią wilgotność gleby – dzięki ułożonej warstwie zmniejsza się parowanie,

• barierę dla chwastów – ograniczony dostęp do światła, powietrza i wody hamuje wzrost chwastów,

• nawożenie ziemi – naturalne materiały ulegają rozkładowi i zasilają glebę w minerały,

• izolację termiczną – w zimie chroni rośliny przed chłodem, latem osłania przed nadmiernym słońcem,

• efekt dekoracyjny – materiały wykorzystywane do ściółkowania mogą być ozdobą ogrodu.

Tak! Ściółka wzmacnia glebę i jest przeszkodą dla chwastów. Jak ściółkować? Warstwę ściółki ułóż dookoła rośliny tak, aby zapewnić jej dostęp do wody i słońca. Szczelna osłona z danego materiału sprawia, że chwasty nie mają możliwości wzrostu. W efekcie możesz zapomnieć o żmudnym pieleniu! Co więcej, naturalna ściółka z czasem ulega rozkładowi, dzięki czemu do gleby trafiają wartościowe składniki, które zasilają rośliny.

Po ściółkowaniu plony są bardziej obfite, rośliny szybciej rosną i wydłuża się okres ich kwitnienia. Ściółka ułożona na obszarach uprawnych, np. na plantacji truskawek, sprawia, że owoce są czyste. Dodatkową zaletą jest też jej funkcja estetyczna. Kora, zrębki lub kamyki ozdobią rabatę.

Ściółkowanie możesz przeprowadzać wiosną i jesienią.

Ściółkowanie wiosną zabezpieczy rośliny przed nadmiernym parowaniem wody i przesuszeniem. Ściółkowanie zahamuje wzrost chwastów i pozwoli na swobodny rozwój rośliny. Ściółka rozłożona wiosną będzie też piękną dekoracją ogrodu.

Liście, które spadają z drzew, tworzą naturalną warstwę ściółki. Dlatego koniec lata i cała jesień to idealny czas na jej rozłożenie. Deszcz i śnieg przyspieszają rozkład materii, dzięki czemu cenne elementy ze ściółki przenikają do gleby. Ściółka rozłożona jesienią ochroni krzewy i drzewa przed chłodem.

Rodzaj ściółki najlepiej dobrać do miejsca, w których chcesz ją rozłożyć. Ozdobna ściółka nie sprawdzi się na dużej powierzchni. Podobnie, jak liście czy słoma na małych rabatach.

Typ ściółki będzie miał również wpływ na zalecaną wysokość warstwy. Po zestawieniu dwóch rodzajów materiałów np. agrowłókniny i kory – dobrze widać tę zależność.

Kora – można stosować ją cały rok. Jest naturalnym materiałem, który podczas rozkładu użyźnia i zakwasza glebę. Warstwa ściółki z kory powinna mieć wysokość ok. 7 cm. Korę należy dosypywać od 2 do 4 cm rocznie. Najpopularniejszą ściółką jest kora sosnowa. Jeden worek 80 l starczy na wyściółkowanie ok. 1m2, przy zachowaniu wysokości ściółki między 5 a 8 cm.

Przed rozsypaniem kory koniecznie oczyść ziemię z chwastów. Bezpośrednio na grunt warto wysypać korę podkładową, wysoko przekompostowaną. Dzięki niej właściwości kory o większej frakcji będą zwielokrotnione. Warstwa kory podkładowej powinna mieć ok. 5 cm wysokości. Następnie na przekompostowany podkład wysyp odrobinę grubszej kory.

Kora jako ściółka będzie idealna m.in. dla róż, malin, wrzosów, tuj, borówek.

Zrębki – to drobno posiekane kawałki drewna. Zrębki zazwyczaj pakowane są w 50 l worki. Ta pojemność wystarczy na wyłożenie ok. 0,6 m2 przy założeniu, że warstwa będzie miała wysokość od 5 do 8 cm. Zrębki dekoracyjne dostępne są w różnych kolorach, które dodatkowo mogą ozdobić przestrzeń. Podobnie jak kora, zrębki dostarczają potrzebnych składników mineralnych i hamują rozwój chwastów. Są też świetną warstwą izolacyjną.

Jeśli posiadasz rozdrabniacz, możesz zrobić zrębki samodzielnie.

Zrębki drzewne sprawdzą się idealnie pod krzewy oraz byliny.

Agrowłóknina – to tkanina, która doskonale nadaje się do ściółkowania dużych powierzchni. Materiał jest niezwykle trwały, skutecznie hamuje wzrost chwastów, spowalnia odparowanie wody i chroni przed szkodnikami. Podczas rozkładania w materiale nacina się otwory, przez które przechodzą rośliny. Rozłożoną agrowłókninę mocuje się do ziemi za pomocą szpilek.

Agrowłókninę warto dodatkowo przykryć np. korą lub ziemią, aby nie nagrzewała się zbyt mocno. Dzięki temu unikniesz przegrzania korzeni.

Agrowłókninę z powodzeniem stosuje się w uprawach np. truskawek, malin lub papryki.

Słoma – to naturalny sposób na ściółkowanie podłoża. Słoma jest ekologiczna, świetnie izoluje, utrzymuje wilgoć i chroni przed erozją, dzięki czemu zapewnia dobre warunki. Trzeba jednak uważać, aby słoma, nie zawierała szkodliwych oprysków. Słomę najlepiej rozkładać jesienią. Możesz ją wymieszać z niezadrukowaną tekturą. Ze względu na zawartość celulozy papier przyciągnie dżdżownice, które spulchniają glebę. Warstwa ściółki ze słomy musi być gruba, ok. 10 cm.

Słoma nadaje się do ściółkowania upraw owoców i warzyw np. truskawek lub ziemniaków.

Kamienie – podobnie jak agrowłóknina, kamienie nie wzbogacą ziemi o cenne mikroelementy. Ten typ ściółki ma jednak kilka zalet. Główna z nich to wstrzymanie wzrostu chwastów. Dodatkowo kamienie pięknie zdobią ogród.

Kamienie w roli ściółki sprawdzą się na rabatach lub skalniakach. Nie warto stosować ich z roślinami jednorocznymi.

Liście – to naturalna ściółka. Gruba warstwa liści jest w stanie powstrzymać wzrost chwastów. Dodatkowo liście lekko zakwaszają glebę. Taka ściółka będzie odpowiednia dla warzyw, owoców, krzewów i drzewek.

Pamiętaj, żeby przyjrzeć się zgrabionym liściom, zanim wykorzystasz je w roli ściółki. Sprawdź, czy nie ma na nich szkodników lub oznak chorób. Ze względu na dużą ilość garbników i związków fenolowych liście dębu, orzecha włoskiego i olchy będą się długo rozkładać, dlatego podczas ściółkowania należy ich unikać. Liście najlepiej rozkładać po pierwszych przymrozkach.

Liście sprawdzą się w przypadku ściółkowania wielu roślin, w tym truskawek, malin i różnych warzyw.

Jak przygotować ziemię do ściółkowania?

Zanim rozłożysz warstwę ściółki, usuń chwasty wraz z korzeniami i przekop ziemię. W przypadku gdy gleba jest żyzna i nie ma zbyt wielu chwastów, możesz rozłożyć warstwę ściółki bez specjalnego przygotowania.