Płytki drewnopodobne – gdzie je stosować, jak układać i dobrać kolor fugi?

Płytki drewnopodobne to zarówno gres, jak i propozycje ceramiczne. Niektóre modele nawet z bliska do złudzenia przypominają naturalne drewno – z daleka zaś nie da się ich w żaden sposób rozróżnić. Wszystko dzięki szczególnemu wykończeniu tego typu okładzin. Pokrywa się je odpowiednio dobranymi glazurami, które pozwalają osiągać nie tylko określone barwy, lecz także formy oraz wzory – np. płytki przypominające konkretne gatunki drewna: dąb, teak, drewno jesionowe itd. Już samo to wskazuje, że jednym z kluczowych aspektów podczas wybierania takiego rodzaju wykończenia podłóg jest wygląd. Wybór jest tak duży, że warto poświęcić mu dłuższą chwilę i odpowiednio dopasować płytki do całości projektu.

Jeśli zaś chodzi o parametry techniczne, w tym kontekście wybór płytek drewnopodobnych w zasadzie niczym nie różni się od dobierania wszelkich innych okładzin ceramicznych czy gresowych. Na pewno warto zwrócić uwagę na kilka parametrów

W przypadku modeli gresowych, należy przede wszystkim sprawdzić, czy dane okładziny są przeznaczone do stosowania wewnątrz pomieszczeń, czy na zewnątrz. Tych pierwszych nie powinno się bowiem kłaść np. na balkonach czy tarasach. Jeśli zaś chodzi o płytki ceramiczne, tutaj dochodzi jeszcze kwestia układania na ścianach lub podłogach. Glazura kładziona na ścianie zwykle jest nieco mniej wytrzymała niż terakota proponowana do wykańczania podłóg – warto zatem faktycznie pójść za podanymi w tym kontekście wskazaniami.

Określa się ją na skali PEI. Im klasa danego produktu jest wyższa, tym jest on bardziej wytrzymały. Według normy ISO 10545-7, do wyboru jest ich pięć. Warto postawić co najmniej na klasę ścieralności PEI 3, która dobrze sprawdzi się w pomieszczeniach o niezbyt nasilonym natężeniu ruchu, jak np. salon. Klasa PEI 4 będzie odpowiednia do wnętrz, w których ruch jest większy, jak np. przedpokój. Klasa PEI 5 jest zaś najwyższą dostępną formą. Sprawdza się w zasadzie w każdych warunkach, nawet we wnętrzach o najbardziej intensywnej eksploatacji, w tym w pomieszczeniach publicznych, jak np. sklepy czy urzędy. Czy to jednak oznacza, że płytek PEI 5 nie powinno się stosować w domach? Nie, jak najbardziej możesz wybrać je do każdego pomieszczenia – daje to wtedy pełen spokój o zachowanie doskonałej formy kafelków przez wiele kolejnych lat

To parametr ważny w zasadzie w każdym pomieszczeniu, choć niewątpliwie kluczowy podczas wybierania płytek drewnopodobnych przeznaczonych do wykańczania łazienek oraz zewnętrznych części budynków. Podłoga jest tam narażona na kontakt z wodą, co zwiększa ryzyko poślizgu i tym samym wypadku. Poślizgowość określa się na skali R9-R13 – im wyższa liczba, tym wyższy poziom antypoślizgowości.

To również kwestia szczególnie istotna w odniesieniu do powierzchni, które są wyjątkowo narażone na kontakt z wodą. Nasiąkliwość mówi bowiem o stopniu, w jakim dana okładzina pochłania wodę. Oznacza się ją symbolem „E” – jeśli jest on równy lub niższy niż 3%, płytki uznaje się za nisko nasiąkliwe. W przypadku „E” powyżej 10% mówi się o płytkach charakteryzujących się wysokim poziomem nasiąkliwości. Do łazienek polecany jest wybór płytek o nasiąkliwości maksymalnie 3-5%.

No ciekawe, mrozoodporność w dużej mierze zależy od wyżej opisanego parametru, czyli nasiąkliwości. Im jej poziom jest wyższy, tym płytki będą mniej odporne na wahania temperatur oraz sam mróz. Stąd też płytki zewnętrzne zwykle mają bardzo niską nasiąkliwość.

To sposób wykończenia krawędzi płytek. Płytki rektyfikowane charakteryzują się krawędziami wykończonymi „na ostro” – tworzą kąt 90°. W przypadku płytek nierektyfikowanych, które inaczej określa się kalibrowanymi, wykończenia są lekko zaokrąglone. Jest to o tyle istotne, że rektyfikacja przekłada się zarówno na wygląd finalnie uzyskiwanej powierzchni (takie płytki mogą tworzyć niemalże idealnie gładką taflę), sposób montażu okładziny (płytki możesz układać znacznie bliżej siebie), jak i rozmiar otrzymywanych płytek (są znacznie mniejsze różnice pomiędzy poszczególnymi płytkami, niż zdarza się to w przypadku standardowych płytek – dopuszczalne są różnice maksymalnie na poziomie 0,2 mm).

Wygląd płytek, w tym przypadku wykończenie imitujące naturalne drewno, nie wpływa bezpośrednio na sposób ich układania. Jest on taki sam jak w każdym innym przypadku. Należy przy tym pamiętać, by początkowo odpowiednio przygotować podłoże – musi być czyste i równe (jeżeli nie jest, trzeba zastosować specjalną zaprawę poziomującą).

Ewentualne różnice wiążą się z opisaną wyżej rektyfikacją, choć są one niewielkie. Niektórzy bowiem układają tego typu płytki bezfugowo. Zaleca się jednak aplikację odpowiedniej fugi – może mieć zaledwie 2 mm, co finalnie będzie prawie niezauważalne i stworzy efekt równej, gładkiej powierzchni, a przełoży się na znaczne wzmocnienie konstrukcji. Warto zastosować wtedy zaprawy do wąskich fug.

Co ważne, w kontekście układania płytek drewnopodobnych, należy też pamiętać o możliwości eksperymentowania z formami. Inaczej będą bowiem wyglądać np. płytki podłogowe układane równolegle do ściany, odmiennie te położone prostopadle, łączone z innymi lub układane „w jodełkę”. W tym zakresie zwykle nie ma większych ograniczeń, choć zawsze należy dokładnie zapoznać się ze wskazaniami producenta – zdarzają się modele, które powinno się układać tylko w konkretny sposób.

Jak to zostało wspomniane, nawet w przypadku płytek rektyfikowanych, aplikacja fugi jest niezbędna. Do płytek drewnopodobnych zwykle wybiera się kolor najbardziej pasujący do barwy samej okładziny. Dzięki temu fugi są jeszcze mniej widoczne i tym samym wybrane płytki mogą jeszcze bardziej przypominać naturalne drewno.

Co ważne, w przypadku płytek kalibrowanych, poleca się ograniczenie szerokości fug do niezbędnego minimum, jakie podaje producent. Podobnie jak w wyżej opisanym przypadku, przełoży się to na uzyskanie gładszej powierzchni i zminimalizuje ryzyko powstania tzw. efektu telewizora – gdy szerokie fugi i zaokrąglone krawędzie płytek sprawiają, że wybrane elementy zaczynają przypominać ekran TV. W przypadku płytek drewnopodobnych jest to szczególnie istotne – założeniem jest bowiem uzyskanie jak najbardziej naturalnych rezultatów.

W kontekście układania płytek drewnopodobnych jest naprawdę niewiele ograniczeń. Jeżeli odpowiednio dobierzesz je w zakresie parametrów, dobrze sprawdzą się zarówno w salonie, kuchni, łazience, jak i na tarasie. Są wtedy bardzo ciekawą alternatywą dla desek z naturalnego drewna. Te nie zawsze można stosować na zewnątrz, a jeśli już – konieczna jest odpowiednia i regularna impregnacja. Jeszcze rzadziej można położyć je np. pod prysznicem, co w przypadku płytek nie jest w żaden sposób przeciwwskazane i pozwala uzyskać wyjątkowy efekt drewnianej podłogi, nawet w tak nietypowym dla drewna miejscu.

Co więcej, płytki drewnopodobne sprawdzą się we wnętrzach wykończonych w różnych stylach. Możesz je śmiało zastosować zarówno w pomieszczeniach mniejszych, jak i większych. Dają ogromne pole do kreatywnej aranżacji wnętrz, w czym pomocne mogą okazać się także poniższe inspiracje.

Płytki drewnopodobne do salonu – funkcjonalność, styl i ciepło

Płytki drewnopodobne do kuchni – bezpieczne dopełnienie wnętrza

Płytki drewnopodobne do łazienki – bliżej natury

Płytki drewnopodobne do przedpokoju – czysto, praktycznie i z klasą

Sypialnia z gresem – praktyczne rozwiązanie

Jaka powinna być szerokość fugi do płytek drewnopodobnych?

Szerokość fug do płytek drewnopodobnych dobiera się w zależności od sposobu wykończenia ich krawędzi oraz rozmiaru poszczególnych kafelków. W przypadku płytek zakończonych ostrymi krawędziami, czyli rektyfikowanych, fuga może mieć szerokość zaledwie 2 mm, nawet przy większych rozmiarowo okładzinach. Jeżeli jednak są to płytki kalibrowane (o zaokrąglonych krawędziach), to ich wielkość staje się kluczowa – przy tych wielkoformatowych konieczne może być zastosowanie fugi o szerokości nawet 7-10 mm

Jakie listwy przypodłogowe wybrać do płytek drewnopodobnych?

W przypadku wykańczania podłogi zrobionej z płytek drewnopodobnych dobrze sprawdzi się metoda cokolików – polega na odpowiednim docięciu zastosowanych kafelków ceramicznych lub gresu i tym samym stworzenie listew w pełni spójnych z podłożem. Inną opcją jest dobór listew poliuretanowych, duropolimerowych lub z MDF – są to najbardziej polecane rozwiązania, choć tych ostatnich raczej nie należy stosować w łazienkach lub innych pomieszczeniach o podwyższonym poziomie wilgotności.