Choinka: poznaj odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania!

Choinka to powszechnie używana nazwa drzewa iglastego, dekorowanego na święta Bożego Narodzenia. Do najpopularniejszych gatunków ,,żywej choinki” należą:

• świerk (pospolity, Brewera, serbski, kłujący),
• jodła (koreańska, kaukaska),
• sosna (górska, pospolita).

Alternatywą dla prawdziwego drzewa jest sztuczna choinka, imitująca naturalne igły. Wśród jej rodzajów wyróżniamy:

• foliową z PVC,
• żyłkową,
• polietylenową.

Kompromisem między choinką sztuczną a prawdziwą jest choinka na pniu – takie drzewko posiada naturalny pień i igły z tworzywa sztucznego.

Drzewko iglaste roztacza charakterystyczny leśno-żywiczny aromat, kojarzący się ze świętami Bożego Narodzenia. Do żywych choinek, które pachną najintensywniej, zaliczyć można świerk pospolity, świerk kłujący oraz sosnę. Popularna jodła kaukaska niestety nie ma zapachu.

Alergia na żywą choinkę może pojawić się u osób o zwiększonej wrażliwości na alergeny. Zdarza się, że pośród gałązek bytują różne rodzaje pleśni i drobnoustrojów, które pod wpływem wyższej temperatury w domu rozrastają się i zaczynają przedostawać się do powietrza. Uczulenie na choinkę może objawiać się nasilonym kaszlem i katarem, a także wysypką skórną. Intensywny zapach niektórych gatunków, takich jak świerki czy sosny może być drażniący dla alergików i astmatyków.

Rozwiązaniem może być wybór sztucznej choinki. Jednak na sztucznym drzewku także mogą znajdować się alergeny, takie jak kurz i roztocza. Z tego powodu sztuczne drzewko powinno zostać dokładnie oczyszczone, np. za pomocą miękkiej gąbki, zanim udekorujemy je świątecznymi dekoracjami.

Żywa choinka powinna być podlewana tak, by jej ziemia była zawsze lekko wilgotna. Czasami proces ten jest zahamowany przez przemarznięcie drzewka lub szok temperaturowy. Dlatego zaleca się, aby przed udekorowaniem zahartować drzewko, przycinając ok. 2-3 cm kawałek pieńka i wkładając choinkę do ciepłej wody (opcjonalnie można dodać kilka łyżeczek soli lub gliceryny). Proces ten można powtórzyć po kilku dniach od postawienia drzewka w domu.

Należy także sprawdzić, czy choinka ma właściwie wykształcony system korzeni przybyszowych, za pomocą których czerpie wodę. Aby to stwierdzić, wystarczy wyjąć ją z doniczki i przyjrzeć się rozrostowi korzeni. Jeśli drzewko wychodzi z doniczki zbyt łatwo, prawdopodobnie system korzeni nie jest odpowiednio duży.

Najbardziej miękka w dotyku jest jodła kaukaska. Nieco bardziej kłująca, lecz wciąż delikatna, jest jodła pospolita. Co więcej, wszystkie sztuczne choinki mają niekłujące, syntetyczne igły.

Właściwie podlewana choinka nie powinna gubić igieł i wysychać przez okres 4-6 tygodni (do 3 miesięcy w przypadku jodeł). Do najtrwalszych gatunków należą jodły oraz świerk srebrzysty. Aby przedłużyć żywotność drzewka, należy trzymać je z dala od źródła ogrzewania oraz podlewać codziennie letnią wodą. W sklepach dostępne są także specjalne preparaty przedłużające trwałość choinek (odżywki do roślin zielonych). Dobrze sprawdzi się także dosypanie do donicy z choinką piasku – zatrzymuje on wilgoć.

Ważny jest też odpowiednie zahartowanie drzewka , czyli przechowanie go w chłodnym pomieszczeniu (piwnicy, strychu, nieogrzewanym pokoju) przez minimum 2 dni. To okres „przejściowy” przed wstawieniem choinki do wnętrza domu, który ma wydłużyć jej żywotność.

Aby odpowiednio i ekologicznie zutylizować żywą choinkę, należy oddać ją do specjalistycznego punktu odbioru zużytych drzewek, uprzednio zawijając np. w folię spożywczą tak, by nie osypywały się z niej igły. Z pozostałości po choince powstanie biomasa (zielone paliwo), która trafi do ciepłowni i ulegnie spaleniu. Trzeba pamiętać, że biomasa roślinna robiona jest głównie z igieł sosnowych, jodłowych i świerkowych — dlatego pozbywając się drzewka, nie warto czekać, aż wyschnie i straci igły.

Dobrym ekologicznym rozwiązaniem będzie posadzenie drzewka w doniczce na balkonie, a następnie przesadzenie go do ogrodu.

Jeżeli możliwości nie pozwalają na posadzenie choinki, należy pociąć drzewko na możliwe małe kawałki i umieścić bez plastikowej donicy i bez ziemi w brązowym pojemniku przeznaczonym dla odpadów BIO.

Zabronione jest spalanie drzewek. Warto pamiętać, że za niewłaściwe pozbycie się choinki grozi mandat.

Zużytą choinkę sztuczną należy umieścić w pojemniku na odpady zmieszanie.

Choinka żywa najczęściej traktowana jest jako odpad wielkogabarytowy lub odpad BIO (bez ziemi i bez plastikowej doniczki).

Choinka sztuczna to odpad zmieszany.

Do najtrwalszych gatunków należą jodły oraz świerk srebrzysty (utrzymują się nawet do 3 miesięcy!). Gatunki te gubią najmniej igieł.

Choinki w różnych gatunkach i rozmiarach sprzedawane są w specjalnie przygotowanych punktach Leroy Merlin. Pracownicy służą pomocą i radą w sprawie pielęgnacji oraz przechowywania drzewek. Dodatkowo sztuczną choinkę można kupić z bezpieczną i szybką dostawą do domu w sklepie on-line Leroy Merlin.

Bożonarodzeniowe drzewko to symbol odrodzenia, płodności i życia. Kolor zielony w tradycji chrześcijańskiej oznacza Chrystusa, a lampki — nadzieję. Gwiazdka na szczycie to znak Gwiazdy Betlejemskiej, łańcuch — węża z Raju, a liczne bombki mają symbolizować przepych i bogactwo oraz nawiązywać do rajskich jabłek.

Cena żywej choinki zależy od jej wielkości i gatunku. Koszt za metrowe drzewko to ok. 50 zł, a choinka o wysokości 2 metrów nie powinna być droższa niż 200 zł. Warto wiedzieć, że świerki i sosny są gatunkami tańszymi niż jodła.

Na koszt sztucznej choinki składa się jej wysokość i gęstość rozłożenia gałęzi. Małe choinki (ok. 60 cm) kosztują ok. 20 zł, natomiast droższe egzemplarze to drzewka ponad dwumetrowe (cena dochodzi do ok. 600 zł). Można kupić również wersje premium ze specjalnie barwionymi, gęstymi igłami i wysokością często przekraczającą 2 metry (cena to ok. 900 zł).

Nie ma takiej gwarancji — na powodzenie ma wpływ kilka czynników. Przede wszystkim warto drzewko zahartować przed wniesieniem do pomieszczenia, jak i później, chcąc wynieść je na zewnątrz. W tym celu należy przechowywać je minimum 2 dni w pomieszczeniu o temperaturze chłodniejszej niż pokojowa — np. na strychu, w schowku, piwnicy.

Nie bez wpływu jest jakość samych drzewek i ich systemu korzeniowego. Choinki w doniczkach powinny mieć rozwinięty system korzeniowy, w tym korzeń palowy i sieć korzonków przybyszowych (cienkich nitek), dzięki którym roślina pobiera substancje odżywcze. Choinka z rozwiniętym systemem korzeniowym trudno wychodzi z donicy.

Drzewka najlepiej sadzić od połowy marca do końca kwietnia lub na przełomie września i października, w odległości ok 1,5 metra pomiędzy choinkami. Znaczenie ma także pogoda podczas zimy — rośliny lepiej przyjmują się, gdy zimą nie było siarczystych mrozów.

Zwyczaj strojnego przyozdabiania drzewa pochodzi z czasów przedchrześcijańskich. Tradycja ubierania choinki znana obecnie ma korzenie w XVI wieku, w Europie przyjęła się na dobre dopiero w XIX wieku. Od początku choinka symbolizowała rajskie drzewko, które ozdabiano jabłkami i papierowymi łańcuchami, symbolizującymi węża.

Co ciekawe, pierwsze choinki wieszano czubkiem do dołu — tak jak snopki, jemiołę lub podłaźniczkę. Tę ostatnią wyparła obecna choinka, przywieziona do Polski na przełomie XVIII i XIX wieku przez protestantów niemieckich.

W naturze świerk pospolity może osiągnąć wysokość ok. 40 metrów, a jodła kaukaska nawet 60 metrów. Szacuje się, że ok. półtora czy dwumetrowe drzewko ma ok. 6-8 lat.